First days in Ghana

Hier is dan mijn eerste berichtje uit het zeer warme Ghana. Het is ontzettend wennen hier. De mensen, de beesten (voornamelijk de insecten) de temperatuur, de sfeer, alles is zo anders. Gelukkig ben ik weinig alleen geweest. In de rij op het vliegveld van Accra stond ik toevallig al naast een andere Nederlandse vrijwilligster van projects abroad. Ze ging net als ik 3 maanden in een ziekenhuisje werken, ze ging wel naar een andere plaats. We hebben samen de koffers gehaald en onze euro´s omgewisseld voor cedi´s.

Hierna ontmoetten we Nyame en nog 4 Nederlandse en 1 Ierse vrijwilliger. Nyame heette ons extreem enthousiast welkom, hierna gingen we naar 2 auto´s. er kwam nog 1 vrijwilliger bij, uit een ander vliegtuig. Er waren twee overnachtingsplekken. Vrijwilligers die naar Cape Coast of een bergdorpje gingen moesten naar het pink hostel, dit waren er 5. De rest zou in het office van projects abroad overnachten. 5 personen + chauffeur + heel veel bagage past over het algemeen niet in 1 auto. Nyame en de chauffeur bleven positief en hebben de koffers heel vaak in en weer uit de auto gehaald. Uiteindelijk ging er wat van onze bagage in de andere auto, gelukkig niet mijn koffer. Er moest ook 1 persoon in de andere auto. Dit was een man, hij was samen met zijn vrouw, zij zat in onze auto. Hij en de bagage zouden s´avonds naar ons hostel worden gebracht. Toen we in het hostel waren vertelde de chauffeur dat de bagage en de man pas morgen zouden komen. Even later was daar de bagage en de man. De man moest wel weer mee terug naar het office. Vrouwen en mannen moesten apart slapen. De vrouw was bang dat ze 3 maanden apart moeten slapen. Er wordt ons verteld dat we de volgende dag om 5 uur s´ochtends zullen vertrekken vanwege de file´s. Daarvoor kunnen we ontbijten en worden we om 4 uur wakker gemaakt door iemand van het hostel. Het hostel is best oké, er is een douche en wc papier en weinig insecten. Ook is er een slecht werkende airco. We slapen met zijn vieren op 1 kamer in stapelbedden.

De volgende dag worden we niet wakker gemaakt. Om 5 uur wordt een van ons wakker en wekt de rest. We douchen en kleden ons snel aan, beneden is geen ontbijt. Als we iemand van het hostel zien vragen we om wat water en fruit. We krijgen allemaal een flesje water. Dan wachtten we op de taxi. Om 6 uur komt hij aan. Gelukkig zijn we niet om 4 uur opgestaan. Alleen de vrijwilligers die naar cape coast gaan kunnen mee. Dat zijn Lilly en ik. Lilly is een vrouw van rond de 50 schat ik. Ze is de oudste vrijwilliger die ik tot nu toe heb ontmoet. De meesten zijn rond de 22. We gaan met de taxi naar een busje, een man van de organisatie gaat mee, hij verteld dat er airco is in de bus. Ik verwacht niet veel van de airco na het hostel. Dan gaan we in het busje, de airco is heel goed, het is bijna koud. Na drie uur lang inhalen komen we aan in cape coast. We gaan uit het busje, in een taxi. We worden naar onze gast gezinnen gebracht.

Lilly´s gastgezin was een zooitje vertelde ze, het was er vies en ze deelde een kleine kamer met weinig kastruimte met een meisje. Er waren heel veel mensen waarvan ze niet wist of ze wel of niet in het huis woonden. Mijn gastgezin is top. De gastvrouw is heel aardig en ik deel mijn tweepersoons kamer nog niet. Er is een gemeenschappelijke ruimte met tv en lekkere stoelen. De badkamer deel ik maar met 1 andere vrijwilliger. Er zijn op dit moment 3 meisjes, 1 jongen en ik bij het gastgezin.

Nadat we onze gastgezinnen ontmoet hebben neemt Erik (werkt voor projects abroad) ons mee voor een rondleiding in cape coast. We gaan naar de markt, supermarkt, postkantoor, bank, cape coast castle, een restaurant waar we een ghanese maaltijd nuttigen, een kerk, Lilly wisselt haar geld nog om in cedi´s en we kopen een simkaart. Dan gaan we allebei naar ons gastgezin.

´S avonds is er een quiz in het office van projects abroad, alle vrijwilligers kunnen erheen.  De verliezers van de vorige keer bedenken de vragen. Ik had geluk want de vorige keer waren er een aantal Nederlanders die verloren hadden. Ze vroegen bijvoorbeeld wat de naam is van het volkslied van Nederland A: Janwillem B: Wilhelmus C: Robertjan. De vragen waren dus erg makkelijk voor mij. Mijn groepje had dan ook gewonnen, er zaten 3 Nederlanders in. Daarna gingen we met een heleboel vrijwilligers naar een bar: Solice. Daar hebben we wat gedronken. Toen ben ik met twee huisgenootjes naar huis gegaan.

De volgende dag had ik mijn eerste werkdag. Ik zou om kwart voor 7 opgehaald door Erik. Ik stond op om 6 uur, Erik was er al om half 7. Ik heb snel ontbeten. Toen gingen we naar het ziekenhuis met een taxi, het was ongeveer 10 minuten, lopend is het iets langer als 30 minuten. Er ging nog een andere vrijwilligster met ons mee. Zij was er voor de tweede dag. We hebben vooral lang gewacht. En we zijn even bij een paar afdelingen binnen gelopen, maar we kregen niet zo veel te zien. De andere vrijwilligster studeerde fysiotherapie, ze werd achtergelaten op de afdeling fysio. Er was verder niemand, ze moest wachten. Ik moest ergens anders gaan wachten. Na een half uur kon ik naar binnen in een kamertje, daar moest ik zeggen op welke afdeling ik wilde werken, ik zei pediatrics, dat is de kinderafdeling. Maar daar waren al te veel vrijwilligers. Toen moest ik naar een afdeling waar ze pasgeboren en te vroeg geboren baby´s verzorgen. Ik ging er diezelfde dag nog heen. Ik kon niet zoveel doen. Dat was wel jammer, misschien wordt het iets meer als ik hier langer ben. Het was ´gelukkig´ niet alleen maar saai want op een gegeven moment viel ik flauw. Ik denk dat het door de hitte kwam, ik weet het niet. Er gebeurde niet echt iets heel engs op dat moment. Toen ik weer bijgekomen was mocht ik naar huis, het was nog geen 2 uur (ik werk van 8 tot 2)

Daar heb ik gegeten en het een beetje rustig aan gedaan. Toen ben ik nog met 2 huisgenootjes naar een vrouw gegaan die kleding van vrijwilligers wast voor heel weinig geld. Ik had nog niet echt was, ik ben nog niet zo lang hier natuurlijk. Maar het is wel handig om te weten waar het is etc. Daarna gingen we weer terug naar het huis en hebben we een film gekeken. Ze hebben een enorme tv, bij mijn gastgezin, het is wel een oude tv. Er zijn ook heel veel films, de meeste zijn door vrijwilligers gekocht.

De volgende dag, dat is vandaag was mijn tweede werkdag. Ik ben erheen gelopen ipv met de taxi, s´ochtends zijn er namelijk file´s dus je bent sneller als je loopt. Het is ook wel bijzonder om te lopen, iedereen die je tegenkomt spreekt je aan. Hi, how are you? I´m fine. thank you. How are you? I’m fine too. Dit gesprek komt 5 keer per minuut voor. kinderen roepen obroni! dat betekend witte. als je dan zegt bibini (zwarte) vinden ze dat heel erg leuk. Het werk was niet erg anders als gister maar ik ben niet flauwgevallen vandaag.

Vandaag is er een huisgenoot jarig, ze had vrij genomen vandaag en ging paardrijden op het strand hier in de buurt. Als ze zo terug komt gaan we eten en daarna gezellig wat drinken bij een bar hier in cape coast. Ondanks dat het nog erg wennen is, is het ook wel erg leuk. Ik probeer binnenkort weer wat van me te laten horen. Groetjes uit Ghana!