Merry Christmas!

Helaas kan ik jullie in dit blog nog steeds niet vertellen hoe geweldig Kumasi wel niet was. Toen wij zaterdagochtend om half 5 op het trotro station stonden, waren er zelfs nog meer mensen dan op vrijdagmorgen. We hadden geen zin om weer veel tijd te verspillen, dus we zijn meteen terug naar huis gegaan om verder te slapen. De dag zelf hebben Loes en ik nog goed benut met het verplaatsen van al onze spullen en een extra bed naar de ex-kamer van Rebecca. Deze kamer is namelijk drie x zo groot als die van loes en mij, heeft ook drie x zoveel kastruimte, een eigen badkamer en we hebben nu een tafel + stoel in de kamer en een dansvloer tussen onze bedden. Nadat we de vlaggetjes, ballonnen en lintjes hadden opgehangen was onze nieuwe kamer helemaal klaar voor gebruik.

Afgelopen maandag ben ik mee geweest naar een outreach program. We gingen om 7 uur ’s ochtends met 5 vrijwilligers en een zuster naar een klein dorpje in de buurt. Bewoners met medische klachten konden naar ons komen zodat wij ze onderzochten en medicijnen gaven. Het onderzoeken hield vooral in dat we van iedereen de bloeddruk moesten opmeten, maar het was toch erg leuk om te doen. Er kwamen gelukkig erg veel mensen op af, dus we waren er niet voor niks. Iedereen kwam wel op het zelfde moment, wat er voor zorgde dat we om 10 uur al klaar waren. Toen ben ik de rest van de dag maar naar het ziekenhuis gegaan, waar ik weer op een nieuwe afdeling ben begonnen. Female medical.

Ik had van te voren gehoord dat de zusters onaardig waren op deze afdeling maar ik heb daar tot nu toe nog niks van gemerkt. Toen ik maandag net 2 minuten binnen was mocht ik al helpen met het verzorgen van een wond. Kort hierna viel er een vrouw uit bed. We tilde haar terug waarna ze bloed begon over te geven. Heel wat actie, zo op de vroege morgen. Inmiddels is de vrouw overgeplaatst naar het ziekenhuis in Accra, wat een beter ziekenhuis schijnt te zijn. De andere dagen waren eigenlijk een beetje saai op deze afdeling. Mijn werk bestond vooral uit wachten met patiënten voor de röntgenfoto’s en af en toe vitals checken. Ik zou eigenlijk volgende week ook nog op deze afdeling werken maar ik denk dat ik naar een andere afdeling toe ga.

Samen met Morena ben ik deze week ook een dagje met loes mee geweest naar haar daycare center. Ik vond et erg leuk om ook eens zoiets te kunnen doen. De kinderen zijn 2 tot 5 jaar oud en ontzettend schattig. We gingen samen met de kinderen armbandjes maken van kapot geknipte rietjes. Het was voor sommigen nog een beetje te moeilijk, en wij waren meestal meer bezig met het aantal in-rietjes-stinkende-kinderen op nul te houden maar de kinderen vonden het wel erg leuk. Toen alle kinderen een armbandje of ketting hadden, werden er nog wat  engelse boekjes voorgelezen. De kinderen kennen alle verhaaltjes uit hun hoofd en zingen de tekst hardop mee. Daarna was het tijd voor de lunch, we moesten de allerkleinsten helpen met eten. De rest van de dag mochten de kinderen lekker spelen. Ik kon niet al te lang blijven omdat ik nog naar het immigration office moest om mijn visum te verlengen. Ik had hier maar veel tijd voor uitgetrokken omdat ik bij de ambassade in Nederland drie uur had moeten wachten voordat ik mijn papiertje kon laten lezen en in Ghana duurt alles gemiddeld drie keer langer als in Nederland. Maar wonder boven wonder werd ik meteen geholpen en stond ik binnen een half uur weer buiten. Niet erg.

De kerst heb ik met een aantal vrijwilligers gevierd in Big Milly’s, een lodge in kokobrite vlakbij Accra. Op het terrein van Big Milly’s was een restaurant, bar, cocktailbar, verschillende afrikaanse winkeltjes en huisjes waar je kon slapen. het strand was op loopafstand. Wij sliepen in een soort open hut die we deelden met 3 nederlandse studenten, die Loes en ik bij de ambassade in Nederland al hadden gezien. Loes en ik waren dus ook op het zelfde moment bij de ambassade. Erg grappig dat we uiteindelijk allemaal in dezelfde kamer in Ghana beland zijn. We sliepen op matrassen op de grond zonder lakens of kussens. Ik vond de kamer verder prima, we hadden klamboes dus het was goed. We hebben er uiteindelijk wel veel te veel voor betaald omdat het kerst was. Ze waren van te voren ook erg onduidelijk over de prijs. Er was ons door de telefoon verteld dat het 26 cedi pp koste voor 2 nachten met eten en drinken inbegrepen en dat je niet voor 1 nacht kon boeken, toen we aankwamen werd ons al verteld dat het 26 cedi per nacht koste en dat alleen het avondeten en het feest er bij inbegrepen zat. Toen we de volgende dag vroeg of het mogelijk was maar 1 dag te blijven, kon dat maar moesten we wel 6 cedi voor de accommodatie van de 2^de nacht betalen omdat we geboekt hadden. We zijn toen maar gewoon 2 nachten gebleven, maar toen we vandaag wilden betalen kregen we weer een verassing te horen. De 26 cedi per nacht was 26,50 en was alleen voor het eten en het feest, voor de accommodatie moesten we nog 6 cedi per nacht betalen. Uiteindelijk hebben we dus 65 cedi betaald ipv de 26 cedi die we verwacht hadden. We konden gelukkig wat geld lenen van een Nederlandse jongen, anders hadden we niet genoeg geld gehad om te betalen.

Onze hut stond naast het podium en de speakers, dus we waren verplicht om ‘s nachts door te feesten. Het begin van het feest was erg leuk, er was een Ghanees dansoptreden. Het duurde mij eigenlijk net iets te lang, maar het was wel erg leuk om te zien. Hierna werd er een toneelstuk opgevoerd, het verhaal was totaal niet te volgen. Daarna was er muziek, wat op zich erg leuk was geweest als ik niet de enige was geweest die niet moe was. De tweede avond was er een reggae party, dit keer had iedereen gelukkig wat meer energie en hebben we er nog een leuk feestje van gemaakt.